Ο Άγιος Ονούφριος.


Ο ΑΓΙΟΣ ΟΝΟΥΦΡΙΟΣ.

   Ο Άγιος Ονούφριος είναι ένας από τις μεγαλύτερες ασκητικές φυσιογνωμίες της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας. Έζησε τον 4ο αιώνα και καταγόταν από την Περσία. Μόνασε αρχικά σε κοινόβιο μοναστήρι στην Ερμούπολη της Θηβαίδας και απ’ εκεί αποσύρθηκε στην έρημο, όπου ασκήτεψε 60 ολόκληρα χρόνια και τρεφόταν κυρίως, με χόρτα. Εδώ συνάντησε τον ερημίτη Ερμία που τον περίμενε μετά από θεία αποκάλυψη και τον οδήγησε σε μια καλύβα  κάτω από έναν πελώριο φοίνικα όπου δίπλα του υπήρχε αστείρευτη πηγή, με καθαρό και δροσερό νερό. Έτσι πετυχαίνοντας την ησυχία που ήθελε, επιδόθηκε σε μεγαλύτερα πνευματικά γυμνάσματα και προσευχόταν « αδιαλείπτως» για ολόκληρη την οικουμένη. Με την άσκηση καθάρισε την ψυχή του από τα πάθη και έφθασε στο φωτισμό, όπου η Χάρη του Θεού του πλημμύρισε όλη την ύπαρξη.
Σ’ αυτή την αγγελική ζωή τον βρήκε ο Όσιος Παφνούτιος, που μόνο αυτός  τον συνάντησε και έγραψε για τη ζωή του, όπως του τη διηγήθηκε ο ίδιος.
« Στο μέρος που ζω, έχω παρέα τα άγρια θηρία και άνθρωπο δεν είδα ποτέ εκτός από σένα που ο Θεός σ’ έστειλε, για να ενταφιάσεις το σώμα μου αύριο. Ο πατέρας μου ήταν βασιλιάς της Περσίας. Η μητέρα μου ήταν στείρα και παρακαλούσαν και οι δύο τους το Θεό, να τους στείλει ένα παιδί. Όταν μετά από πολλές προσευχές τους άκουσε ο Θεός, τους χάρισε τη χαρά που μέχρι τότε έλειπε από το παλάτι. Συγχρόνως όμως αποκαλύπτεται στον πατέρα μου και του λέγει ότι πρέπει να με ονομάσει Ονούφριο κατά τη βάπτισή μου και ότι πρέπει να με οδηγήσει σε Μοναστήρι που βρίσκεται στη Θηβαϊδα της Αιγύπτου και το ονομάζουν ησυχαστήριο. Αυτή την εντολή τήρησε ο πατέρας μου, που αφού πρώτα ετοίμασε τους υπηρέτες του και ενώ κατευθυνόταν για την Αίγυπτο, μας συνόδευε με Θεία Βούληση μια ελαφίνα που με έτρεφε με το γάλα της ενώ διαρκούσε όλη αυτή η οδοιπορία, προς θαυμασμό και έκπληξη όλων.
   Όταν φθάσαμε στο Μοναστήρι ο πατέρας μου τα ανάφερε όλα στον Ηγούμενο και εκείνος του είπε: Πώς είναι δυνατό να τραφεί το παιδί, αφού γυναίκα δεν έφθασε ποτέ σ’ αυτό το τόπο; Και ο πατέρας μου του απάντησε: Όπως ο Κύριος φρόντισε και μας συνόδεψε σ’ όλο το δρόμο η ελαφίνα που το έτρεφε, έτσι ξανά με θεία προσταγή θα έρχεται εδώ καθημερινά να το θηλάζει, ώσπου να μεγαλώσει. Έτσι έδωσε την συγκατάθεσή του ο Ηγούμενος και με κράτησε στο Μοναστήρι. Ο πατέρας μου έφυγε για το παλάτι και η ελαφίνα ερχόταν καθημερινά και με θήλαζε, μέχρι που έγινα τριών χρόνων.
   Οι μοναχοί της Μονής που καθημερινά γνώριζα καλύτερα, ήταν άμεμπτοι και τηρούσαν πιστά τις εντολές του Θεού. Κοντά τους διδάχτηκα την Ιερή Γραφή και όλη την τάξη της μοναχικής πολιτείας, με κάθε ακρίβεια. Τους άκουγα καθημερινά να επαινούν τον Προφήτη Ηλία, αλλά και τον Ιωάννη τον Πρόδρομο που κατάφεραν και δυναμώθηκαν από το Θεό στην έρημο με την υπομονή και την άσκηση και πήραν την Χάρη από το Θεό, να κάνουν πράγματα Θαυμαστά. Έτσι, σιγά- σιγά και σε μένα, άρχισε να γεννιέται μέσα  μου, ο πόθος της αναχώρησης. Κάποια στιγμή πήρα τη μεγάλη απόφαση να εγκαταλείψω το Μοναστήρι και να βρω ένα τόπο έρημο και ήσυχο για περισσότερη προσευχή, προκειμένου να κερδίσω μεγαλύτερη παρρησία στο Θεό. Αφού διάνυσα μια απόσταση αρκετών μιλίων μέσα σε έρημες περιοχές, παρέα με Άγγελο του Θεού, μου υπέδειξε το μέρος που επρόκειτο να εγκατασταθώ. Ήταν μια μικρή καλύβα που βρίσκονταν κάτω από μια φοινικιά και δίπλα της υπήρχε μια αστείρευτη πηγή, με δροσερό νερό. Εδώ έζησα 60 ολόκληρα χρόνια και αντιμετώπισα πολλές δοκιμασίες. Έφθασα αρκετές φορές σε απελπισία, τόσο από τον καύσωνα του  καλοκαιριού , όσο και από την παγωνιά του χειμώνα, όπως και από την πείνα αλλά και από άλλες στενοχώριες. Όλα όμως τα υπέμεινα με καρτερία. Όταν δε ο Κύριος είδε τη μεγάλη μου στενοχώρια ευδόκησε και φύτρωσαν τρίχες σε όλο μου το σώμα και σκεπασμένος απ’ αυτές δεν αισθανόμουν πια την παγωνιά.
   Το πρωί που ξημέρωσε βλέπω την όψη του προσώπου του Αγίου χλωμή και αλλοιωμένη. Φοβισμένος ρώτησα να μάθω το λόγο. Εκείνος ψύχραιμος όπως ήταν σε όλη μας τη συνομιλία μου λέγει, ότι η ψυχή μου σήμερα φεύγει για την ουράνια μακαριότητα. Εσένα σ’ έστειλε ο Θεός να θάψεις το σώμα μου και να κηρύξεις σε όλους τους Χριστιανούς και τους μοναχούς και να τους πεις, ότι ζήτησα από το Θεό την εξής χάρη. Όποιος με γιορτάσει ή γράψει για τη ζωή μου να μη του έλθει πειρασμός από το διάβολο».
Ο Άγιος κοιμήθηκε στις 12 Ιουνίου και αυτή τη μέρα γιορτάζεται από την Εκκλησία μας.

Απολυτίκιο του Αγίου:

Των Αγγέλων τον βίον εν σαρκί μιμησάμενοι, ώφθητε ερήμου πολίται, και χαρίτων κειμήλια, Ονούφριε Αιγύπτου καλλονή, και Πέτρε των εν Άθω ο φωστήρ. Διά τούτο τους αγώνας υμών αεί, τιμώμεν αναμέλποντες. Δόξα τω ενισχύσαντι υμάς, δόξα τω θαυμαστώσαντι, δόξα τω ενεργούντι δι’ υμών, πάσιν ιάματα.

Ακούστε το απολυτίκιο του Αγίου:

ΠΗΓΕΣ:

1). Βίοι Αγίων, Εκδόσεις « ΑΠΟΣΤΟΛΟΣ ΒΑΡΝΑΒΑΣ». Ο Άγιος Ονούφριος.

2). Aπολυτίκια Αγίων Byzmusic.gr, π. Νικόδημος Καβαρνός.

Το βίο του Αγίου Ονουφρίου τον αφιερώνω στην εγγονή μου Μαρκέλλα και στους γονείς της με την ευχή, να τους προστατεύει ο Άγιος και να μην ενοχληθούν ποτέ  στη ζωή τους από το διάβολο.

                                                                                       Σπήλι, Ιούλιος 2011.
                                                                         Σταυριανάκης Κωνσταντίνος του Βασιλείου.
                                                                   Θεολόγος, πρώην Διευθυντής  Γενικού Λυκείου Σπηλίου.

 

scroll back to top