Οι Άγιοι Απόστολοι.


ΟΙ ΑΓΙΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ.

   Στις 30 Ιουνίου, η Εκκλησία μας γιορτάζει, τους Δώδεκα Απόστολους του Χριστού, που είναι τα εκλεκτά δοχεία της Χάριτος, του Αγίου Πνεύματος. Είναι δε, οι αληθινά πνευματικοί άνθρωποι, που εμπνέουν  και σήμερα, όσους θέλουν να ζουν, μια ζωή αληθινά πνευματική. Ονομάζονται δε Απόστολοι, οι Δώδεκα μαθητές του Κυρίου μας, οι οποίοι άφησαν τα πάντα και ακολούθησαν τον Κύριό μας, σε όλη τη δημόσια Αυτού δράση, μέχρι την Ανάληψή Του. Έγιναν, μετά την επιφοίτηση σ’ αυτούς του Αγίου Πνεύματος κατά την Πεντηκοστή, οι κήρυκες της πίστης και οι μάρτυρες εκείνων που δίδαξε, για να λυτρώσει την ανθρωπότητα, από την αμαρτία.  Ο Κύριος, σταμάτησε στον αριθμό δώδεκα, γιατί δώδεκα ήταν και τα παιδιά του Ιακώβ, που ήταν οι αρχηγοί των δώδεκα φυλών του Ισραήλ, δηλαδή, ολόκληρου του Ιουδαϊσμού. Έτσι και οι δώδεκα μαθητές του Χριστού έγιναν οι πνευματικοί αρχηγοί του νέου Ισραήλ, δηλαδή, ολόκληρου του Χριστιανισμού.
   Οι δώδεκα Απόστολοι, που διάλεξε ο Χριστός, για να συνεχίσουν το έργο Του, ούτε μόρφωση σπουδαία είχαν, αλλά και δεν προέρχονταν από τις ανώτερες κοινωνικές τάξεις, του Ιουδαϊσμού. Όλοι τους κατάγονταν, από την ευρύτερη περιοχή, της Γαλιλαίας. Ήταν, απλοί άνθρωποι, βιοπαλαιστές, φτωχοί αλιείς,  στο επάγγελμα και τελώνες. Όμως, τα ενδιαφέροντά τους, ήταν αγνά και η πίστη τους στο Θεό του Ισραήλ, μεγάλη. Ζούσαν δε, όλοι τους, από την εργασία που ασκούσαν και μπορούσαν εύκολα να την εγκαταλείψουν, για οποιοδήποτε λόγο. Πάντως, η εξωτερική τους εμφάνιση, ήταν τέτοια, που έδιδαν την εντύπωση, ότι ήταν άνθρωποι  «αγράμματοι και ιδιώται» (Πραξ. δ΄13) .
Το κύριο γνώρισμα της ομάδας των δώδεκα ήταν, ότι από τη στιγμή, που τους κάλεσε ο Χριστός, άφησαν τα πάντα και Τον ακολουθούσαν, σ’ όλη την επίγεια Αυτού, δράση. Έτσι, η αποστολικότητα στηρίζονταν, στην προσωπική μαρτυρία και εμπειρία, που είχε ο κάθε μαθητής, για το Χριστό. Μόνο, έτσι, μπορούσαν οι Απόστολοι να διαλαλούν με θάρρος « ου δυνάμεθα ημείς, ά είδομεν και ηκούσαμεν μη λαλείν» Πραξ. δ΄20. Γι’ αυτό, προκειμένου, να εκλέξουν τον αντικαταστάτη, του προδότη Ιούδα, εξέλεξαν κάποιο άτομο, το Ματθία, που είχε το γνώρισμα της αυτοψίας και ακολουθούσε, τον Κύριο.
   Το έργο των Αποστόλων, περιέγραψε ο ίδιος ο Κύριος στις ομιλίες Του πολλές φορές, λέγοντάς τους « δεύτε οπίσω μου, και ποιήσω υμάς αλιείς ανθρώπων» Ματθ. δ΄20. Έτσι, το έργο που τους κάλεσε να εκτελέσουν, ήταν, να συνεχίσουν το έργο Του, που ήταν η απολύτρωση του ανθρώπινου γένους, από την αμαρτία. Γι’ αυτό, πριν, από την Ανάληψή Του, τους έδωσε τις τελευταίες παραγγελίες, λέγοντάς τους « πορευθέντες μαθητεύσατε πάντα τα έθνη, βαπτίζοντες αυτούς εις το όνομα του Πατρός και του Υιού και του Αγίου Πνεύματος, διδάσκοντες αυτούς τηρείν πάντα, όσα ενετειλάμην υμίν» Ματθ. κη΄19. Συγχρόνως δε, τους πληροφόρησε και για τις λυσσώδης αντιδράσεις που θα συναντήσουν, ότι θα μαστιγωθούν πολλές φορές και στο τέλος θα υποστούν, μαρτυρικό θάνατο.
   Αμέσως, άρχισαν να κηρύττουν, μετακινούμενοι από τη μια πόλη στην άλλη και εμπιστεύονταν, τη συνέχιση του έργου τους, σε δοκιμασμένους συνεργάτες. Αυτοί, οι αγράμματοι αλιείς, έγιναν αγνώριστοι, πάνσοφοι και πανίσχυροι, από τη δύναμη του Αγίου Πνεύματος. Οι Δώδεκα Απόστολοι του  Χριστού, παρουσιάζονται στην ιστορία του ανθρώπινου γένους, σαν  μοναδικό φαινόμενο, αλλά και σαν τη λαμπρότερη και πειστικότερη απόδειξη, της ίδρυσης από το Θεό, του Χριστιανισμού. Γιατί, μόνο ο Θεός θα μπορούσε, να χρησιμοποιήσει τέτοια άσημα και από κάθε πλευρά τελευταία όργανα, για να θεμελιώσει τη ζωή του ανθρώπου, επάνω, στις Θείες Βάσεις. Απέδειξαν, έτσι, ότι ήταν « άνθρωποι του Θεού, οικονόμοι των μυστηρίων του Θεού, φως του κόσμου, δόξα του Χριστού και δόξα Εκκλησιών»  Α΄ Τιμ.στ΄11.
   Στη βυζαντινή Ορθόδοξη αγιογραφία και οι Δώδεκα Απόστολοι εικονίζονται, συνήθως σε αρκετές παραστάσεις, όπως:
Στην παράσταση, της τέλεσης της Θείας Λειτουργίας, που έχουμε το Χριστό με πλήρη Αρχιερατική στολή και τους Αποστόλους να προσέρχονται ανά δύο και να κοινωνούν, από τα χέρια του Χριστού. Στην παράσταση, του Μυστικού Δείπνου, που έχουμε το Χριστό να κάθεται και γύρω από το τραπέζι, να κάθονται οι Απόστολοι. Στην παράσταση, που ο Χριστός βρίσκεται με τους μαθητές Του στον κήπο των Ελαιών, στην ψηλάφηση του Θωμά, στην Ανάληψη, στην Πεντηκοστή, στη Δευτέρα Παρουσία, αλλά και σε άλλες ομαδικές ή ακόμη και σε μεμονωμένες, παραστάσεις.
   Το όνομα των Αποστόλων του Χριστού, με τις φράσεις: « Οι Δώδεκα Απόστολοι» ή οι « Άγιοι Απόστολοι»  χρησιμοποιείται συχνά, από τον Ελληνικό λαό. Επίσης, με τη φράση: « Μέσα σε Δώδεκα Αποστόλους, ήτανε κι’ ένας Ιούδας» τη χρησιμοποιούμε, για να δηλώσουμε ένα πιθανό ποσοστό, πονηρών ανθρώπων. Τη φράση, επίσης: « Απόστολοι εκ περάτων» τη λέμε, όταν συγκεντρώνονται από μακριά διάφορα άτομα ή ακόμη και φίλοι.

Απολυτίκιο των Αγίων Αποστόλων:

Ως δωδεκάπυρσος, λυχνία έλαμψαν, οι δωδεκάριθμοι Χριστού Απόστολοι, Πέτρος και Παύλος, συν Λουκά, Ανδρέας και Ιωάννης, Βαρθολομαίος Φίλιππος, συν Ματθαίω και Σίμωνι, Μάρκος και Ιάκωβος, και Θωμάς, ο μακάριος, και ηύγασαν τους πίστει βοώντας. Χαίρετε Λόγου οι αυτόπται.

Ακούστε το απολυτίκιο της Γιορτής:

 ΠΗΓΕΣ:


1. Θρησκευτική και Ηθική Εγκυκλοπαίδεια.
2. ΟΙ ΑΠΟΣΤΟΛΟΙ, Του Πρ. Γεωργίου Κουγιουμτζόγλου.
3. Οι Απόστολοι του Χριστού. www.faneromenihol.gr/index.php.o
4. Απολυτίκια Αγίων, Byzmusic.gr, π. Νικόδημος Καβαρνός.

To Βίο των Αγίων Αποστόλων, τον αφιερώνω:

Στην εγγονή μου Μαρκέλλα και στους γονείς της, με την ευχή, να προστατεύεται η ζωή τους, από τη Χάρη, των Αγίων Αποστόλων.

                                                                                              Σπήλι, Μάϊος 2012.
                                                                              Σταυριανάκης Κωνσταντίνος του Βασιλείου.
                                                                     Θεολόγος, πρώην, Διευθυντής  Γενικού Λυκείου Σπηλίου.

scroll back to top